Το σημερινό Τρεχλό ή παλιά Τρεκλίστρα σε απόσταση 15 περίπου χιλιομέτρων από τα Καλάβρυτα και σε υψόμετρο 760 μέτρων, είναι ένα μικρό χωριουδάκι που το χαϊδεύει ο ήλιος σχεδόν όλη τη μέρα και το ντύνει η μητέρα φύση με μια πλούσια βλάστηση από πουρνάρια, βελανιδιές, καρυδιές, μηλιές, ιτιές, αχλαδιές, κερασιές, κυδωνιές, αμπέλια κι άλλα.
Ταξιδεύοντας από Καλάβρυτα προς Πάτρα διά μέσον Χαλανδρίτσας και σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων από τα Καλάβρυτα κι αμέσως μόλις περάσουμε τη διασταύρωση του δρόμου προς Γουμένισσα, Φτέρη, Αίγιο, θ’ αντικρύσουμε στα δεξιά μας απέναντι, τους οικισμούς Βερβίνικο, Νιοχώρι, Λαπάτα και το όμορφο Τρεχλό. Περνώντας το Ορθολίθι (παλιό Σαραδί), το Φλάμπουρα όπου είναι η διασταύρωση του δρόμού προς Ιερά Μονή Μακελλαριάς, θα συναντήσουμε τη στάση της Λαπάτας και σε απόσταση λίγων μέτρων τη στάση του Τρεχλού. Κατηφορίζοντας το δρόμο στα δεξιά μας και διανύοντας ένα χιλιόμετρο, θα βρεθούμε στο γραφικό Τρεχλό.
Το μικρό Τρεχλό είναι ένα χωριό βουτηγμένο στο πράσινο και είναι φωλιασμένο στην αγκαλιά της Γλυνίτσας και της Αγκλαβουτσιάς κι αναπαύεται στα πόδια του Κλωκού και τον Λάζου. Οι πλευρές του γλείφονται και μερικές διαβρώνονται από τούς χειμάρρους (λαγκάδια) της Καστανιάς προς τα Νότια και του Καλάνου προς τα Βόρεια. Ο ήλιος που ξεπροβάλλει κάθε πρωί από τον Πετρωτό, σκορπίζει σπάταλα τη λάμψη του και τη ζεστασιά του στις πλευρές της Ρονίτσας, τον Κλωκού, του Λάζου, της Ράχης, της Γλυνίτσας και περιλούζει ολόκληρο το χωριό με τις αχτίνες του.
Κάνοντας έναν οπτικό περίπατο στη γύρω περιοχή, στα δεξιά μας ορθώνεται περήφανος ο ιστορικός Ερύμανθος, γνωστός από τους άθλους του Ηρακλή αλλά και για το αρωματικό του τσάι και ρίγανη. Ακοίμητος και αιώνιος φρουρός του χωριού και των όμορων χωριών, (Μάνεσι, Μπούμπουκα, Κρυονέρι, Λαπάτα, Νιοχώρι, Φλάμπουρα, Ορθολίθι, Βερβίνικο, Γονμένισσες, Αντίλαλος, Πετσάκοι και Κορφές) ξεδιπλώνει μπροστά του το μεγάλο κάμπο με τις γύρω λοφοπλαγιές του που αποτέλεσε τη ζώνη καλλιέργειας για τις διατροφικές ανάγκες των οικισμών και χωριών της περιοχής και αναβλύζει μέσα από τα σπλάχνα του το Σελινούντα (Μανεσαίϊκο ποτάμι) και τους γύρω χειμάρρους του για να ποτίζει το δαμασμένο κάμπο τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
